Willem Frederik Hermans (1921-1995)

Nederlandse schrijver

De Nederlandse schrijver Willem Frederik Hermans wordt met Gerard Reve en Harry Mulisch gerekend tot de drie belangrijkste naoorlogse Nederlandse auteurs van de twintigste eeuw. Deze schrijvers werden de Grote Drie genoemd. Hermans ging de polemiek niet uit de weg. Jarenlang streed hij tegen Aad Nuis en Renate Rubinstein over de collaborateur Friedrich Weinreb.

Opleiding

Willem Frederik Hermans werd op 1 september 1921 geboren in Amsterdam. Hij was het jongste kind van een onderwijzersechtpaar. Hermans bezocht het Barlaeus-gymnasium in de hoofdstad en studeerde daarna sociografie aan de Universiteit van Amsterdam. Een jaar later, in 1941, koos hij voor fysische geografie. Hermans behaalde in 1955 cum laude de graad van doctor in de wis- en natuurkunde (fysische geografie).

Ik heb altijd gelijk

Willem Frederik Hermans debuteerde in 1944 met de gedichtenbundel 'Kussen door een rag van woorden'. In 1947 verscheen zijn eerste roman 'Conserve'. Meer succes had hij met 'De tranen der acacia's', waarin de oorlog centraal stond. Het thema oorlog zou ook later nog in veel romans opduiken. Zijn beroemdheid werd dankzij het door de katholieke kerk aangezwengelde proces tegen de voorpublicaties van 'Ik heb altijd gelijk' (1951) aanzienlijk vergroot.

Universiteit Groningen

In 1958 werd Hermans benoemd tot lector aan de universiteit in Groningen. Hermans zou tot het begin van de jaren zeventig aan de universiteit verbonden blijven. Na een conflict werd hij in 1973 afgekeurd. Hij vestigde zich in Parijs, waar hij tot 1991 bleef wonen. De laatste jaren woonde hij in Brussel. 'Onder professoren' (1975) en 'Uit talloos veel miljoenen' (1981) spelen zich af in de universitaire wereld.

Conflicten

Conflicten ging Hermans niet uit de weg. Interessante voorbeelden hiervan zijn te vinden in 'Mandarijnen op zwavelzuur' en de essaybundels. In de jaren tachtig werd zijn bezoek aan Zuid-Afrika, waartegen een culturele boycot was ingesteld, door velen, en met name de stad Amsterdam, bekritiseerd. Dankzij de actiegroepen Anti-Apartheids Beweging Nederland en Komitee Zuidelijk Afrika werd Hermans op een zwarte lijst van de Verenigde Naties geplaatst. Toen dit tijdens een tentoonstelling van zijn fotografische werk doordrong tot de gemeente Amsterdam, besloten burgemeester en wethouders Hermans tot 'persona non grata' te verklaren. Hermans hield zich niet aan de boycot. In 1987 aanvaardde hij een uitnodiging van de Stichting Literaire Activiteiten Amsterdam voor een lezing in de Balie. Hermans moest zijn lezing wegens een bommelding afbreken.

In de mist van het schimmenrijk

In 1993 werd zijn novelle 'In de mist van het schimmenrijk' uitgegeven als Boekenweekgeschenk. Naast gedichten, verhalen, novelles en romans schreef Hermans essays en een biografie over Multatuli. In 2005 verscheen het eerste deel van de Volledige Werken. Deze serie werd verzorgd door het Huygens Instituut in Den Haag. Hierin werd steeds de laatste door de schrijver gecorrigeerde versie opgenomen. Daarnaast bevat de Volledige Werken enkele delen met eerder niet in boekvorm uitgebrachte artikelen en stukken.

Literaire prijzen

Hermans was een tegenstander van literaire prijzen en weigerde de Prijs van de Stichting Kunstenaarsverzet 1942-1945, de Vijverbergprijs en de P.C. Hooftprijs. In 1977 aanvaardde hij wel de Grote Prijs der Nederlandse Letteren, die hij uit handen van de Belgische koning Boudewijn ontving. In 1990 werd door de universiteit van Luik een eredoctoraat letteren en wijsbegeerte aan Willem Frederik Hermans toegekend. In 1993 kreeg hij een eredoctoraat van de Universiteit van Pretoria.

Belangrijke boeken van Willem Frederik Hermans

Andere belangrijke boeken van Willem Frederik Hermans zijn: 'Het behouden huis' (1951), 'Paranoia' (1953), 'De donkere kamer van Damocles' (1958), 'Het sadistisch universum' (1964), 'Nooit meer slapen' (1966), 'Herinneringen aan een engelbewaarder' (1971), 'Boze brieven van Bijkaart' (1977), 'Houten leeuwen en leeuwen van goud' (1979), 'Homme's hoest' (1980), 'Geyerstein's dynamiek' (1982), 'Klaas kwam niet' (1983) en 'Au pair' (1992).

Overlijden

In maart 1995 werd bij Hermans longkanker vastgesteld. Hij werd opgenomen in de Park Leopoldkliniek in Etterbeek. Op 24 april werd Hermans naar Utrecht overgebracht. Willem Frederik Hermans overleed op 27 april 1995 in Utrecht. Hij werd op 1 mei op Daelwijck gecremeerd. Ter gelegenheid van de honderdste geboortedag werd op 31 augustus 2021 in de Nieuwe Kerk in Amsterdam een gedenksteen onthuld door de Amsterdamse burgemeester Femke Halsema en de oud-premier van België Guy Verhofstadt.

PS

Wie leest weet meer en begrijpt beter. In onze gewaardeerde nieuwsbrief staan veel tips en wetenswaardigheden over geschiedenis en cultuur waar u echt iets aan heeft. Lees Door de Nederlandse Geschiedenis en Leven in de delta als u meer wilt weten over de geschiedenis van Nederland.

Ontvang elke werkdag gratis geschiedenis per e-mail

Lees verder: meer geschiedenis

Biografie

Leven in de delta is een aantrekkelijke geschiedenisbundel en een reis door de tijd en door Nederland. U ziet Nederland door de ogen van een liefhebber van geschiedenis: beleef het verleden van ons land aan de hand van opzienbarende feiten en mooie verhalen.
Leven in de delta


Met 'Nederlandse kastelen: van motte tot buitenplaats' heeft Ben Hendriks een zeer toegankelijke studie geschreven over de geschiedenis van Nederlandse kastelen en het leven op kastelen door de eeuwen heen.
Nederlandse kastelen

Betrouwbare informatie kost veel tijd en geld, maar dankzij onze populaire producten heeft u op onze website toch gratis toegang.