Edward I (Langbeen) (1239-1307)

Koning van Engeland

Edward I, die later onder meer de bijnaam Langbeen kreeg, werd geboren als zoon van Hendrik III en Eleanor van Provence in Westminster op 17 juni 1239; hij was hun oudste zoon. Hij volgde zijn vader op 20 november 1272 op en werd op 18 augustus 1274 gekroond in de Westminster Abbey.

Huwelijken

Edward I huwde tweemaal. De eerste keer in oktober 1254 in het Huelgasklooster in Spanje, met Eleanor van Castilië, een dochter van koning Ferdinand III van Castilië. De tweede maal met Margarete van Frankrijk, die een dochter was van koning Philip III van Frankrijk. Dit laatste huwelijk vond plaats in Canterbury op 10 september 1299. Uit het eerste huwelijk van Edward I sproten zestien kinderen, uit het tweede huwelijk slechts drie.

Eerste echte Engelse koning

Edward I was de eerste echte Engelse koning: Hij bleek een uitstekend regeerder te zijn, die bovendien een militair genie was. Hij liet wetten maken in goed overleg met deskundige juristen en raadpleegde veelvuldig zijn ministers. Ten einde geld bijeen te krijgen voor de regering en het leger voerde hij de gewoonte in dat hij dat in overleg met de adel, leden van de kerk en gegoede burgers moest doen, via een soort parlement. In 1295 decreteerde hij dat de koning het parlement niet alleen toestemming moest vragen om nieuwe wetten te maken, maar ook om verschillende belastingen te kunnen heffen. Edward I steunde nieuwe wetten, die de macht van de kerk moesten inperken en liet wetten met onderdrukkend karakter intrekken. Onder zijn bewind kregen de belangrijkste gerechtshoven vorm.

Wales en Schotland

Edward I hield niet alleen van vrouwen, maar ook van het edele schaakspel, de jacht en het oorlogsbedrijf. Edward I vergrootte zijn macht in Wales en Schotland. Tijdens invasies in Wales werden lokale prinsen gedood. Hij beheerste dit land ook door de bouw van nieuwe kastelen. In 1301 creëerde hij de titel Prins van Wales voor zijn vierde zoon, die geboren was in Caernarfon Castle in Wales.

Opgevolgd door Edward II

Edward I bleef oorlogen voeren om ook zijn macht in Schotland zeker te stellen, waarbij hij in 1296 John de Balliol versloeg en in 1298 William Wallace. Maar op weg om Robert de Bruce te onderwerpen stierf Edward I. Dat gebeurde op 7 juli 1307 in Burgh-by-Sands in de omgeving van Carlisle. Hij had toen meer dan 34 jaar geregeerd. Edward I werd na zijn dood opgevolgd door zijn zoon Edward II.

PS

Wie leest weet meer en begrijpt beter. In onze gewaardeerde nieuwsbrief schenken we veel aandacht aan royalty en koninklijke huizen. Lees Engelse koningen en koninginnen als u meer wilt weten over de geschiedenis van het Engelse koningshuis.

Ontvang elke werkdag gratis geschiedenis per e-mail

Engelse koningen en koninginnen

Met deze uitgave over het Britse vorstenhuis komt u veel te weten: niet alleen over het wel en wee van alle Engelse koningen en koninginnen, maar ook over de tijd waarin zij leefden, de machtsstrijd waarin de koningen verwikkeld raakten en de oorlogen die zij voerden.
Engelse koningen en koninginnen

Lees verder: meer informatie over royalty

Hoofdpagina Royalty
Regeringsperioden Engelse koningen en koninginnen

Met deze uitgave over het Britse vorstenhuis komt u veel te weten: niet alleen over het wel en wee van alle Engelse koningen en koninginnen, maar ook over de tijd waarin zij leefden, de machtsstrijd waarin de koningen verwikkeld raakten en de oorlogen die zij voerden. In dit digitale boek staan alle Britse koningen en koninginnen vanaf Willem de Veroveraar.
Engelse koningen en koninginnen

'Harry en Meghan: Crisis in het Britse koningshuis' is in alle opzichten een opmerkelijk verhaal van twee bijzondere mensen; een koninklijk paar dat door de pers werd achtervolgd en zich niet kon aanpassen aan de tradities en het strakke protocol van het Britse koningshuis.
Harry en Meghan

Betrouwbare informatie kost veel tijd en geld, maar dankzij onze populaire producten heeft u op onze website toch gratis toegang.