Albert Helman (1903-1996)

Nederlandse schrijver

De Nederlandse schrijver Albert Helman woonde afwisselend in zijn geboorteland Suriname en Nederland, maar hij verbleef ook langere tijd in Spanje, op Tobago en in Italië. Hij noemde zichzelf een kosmopoliet. Hij ontving in 1953 de Vijverbergprijs voor 'De Laaiende Stilte'. In 1962 ontving hij een eredoctoraat in de Linguistiek aan de Universiteit van Amsterdam.

Suriname

Albert Helman werd op 7 november 1903 in Paramaribo geboren als Lodewijk (Lou) Alphonsus Maria Lichtveld. Het grootste deel van zijn jeugd bracht Helman in Suriname door. Als twaalfjarige volgde hij korte tijd een priesteropleiding in Roermond. Hij hield er al snel mee op en keerde terug naar Suriname. Daar volgde hij een muziekopleiding en was hij werkzaam als organist. In 1922 kwam hij weer naar Nederland, haalde een onderwijsakte en studeerde daarna muziek in Amsterdam. Hierna werd hij journalist en muziekrecensent en sloot zich aan bij een groep jonge katholieken rond het tijdschrift De Gemeenschap. Van 1925 tot 1931 was hij van redacteur van dit blad.

Recensent en verslaggever

Helman trouwde in 1927 met Leni Mengelberg (1903-1984). Zij was een nicht van de dirigent Willem Mengelberg (1871-1951). Het echtpaar kreeg drie kinderen. Helman werd recensent bij De Maasbode en was als verslaggever en kunstredacteur in dienst bij De Telegraaf. Tussen 1932 en 1937 woonde hij in Spanje. In Spanje scheidde hij van zijn eerste vrouw. Met de Duitse beeldhouwster Lili Cornils verbleef Helman twee jaar in Mexico. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Helman in Nederland en was actief in het Nederlandse kunstenaarsverzet.

Suriname

In 1949 keerde Albert Helman terug naar Suriname. Van 1949 tot 1951 was hij de Surinaamse minister van Onderwijs en Volksgezondheid. Later vervulde hij verschillende functies. Hij was onder meer voorzitter van de Rekenkamer van Suriname en directeur van het Bureau Volkslectuur. Na zijn pensionering woonde Helman tot 1986 op Tobago, waar hij een museum beheerde. Na zijn terugkomst in Europa woonde hij afwisselend in Italië en Nederland.

Belangrijke boeken

In 1923 debuteerde Helman met de dichtbundel 'De glorende dag'. Zijn grootste succes boekte hij met de roman 'De stille plantage', waarin de ondergang van een suiker- en tabaksplantage in Suriname wordt beschreven. Helman liet een omvangrijk literair oeuvre na dat naast romans en verhalen uit gedichten, toneelwerken, essays, biografieën en vertalingen bestaat. Andere belangrijke boeken van Albert Helman zijn: 'Zuid-zuid-west' (1926), 'Mijn aap schreit' (1928), 'Aansluiting gemist' (1936), 'Afdaling in de vulkaan' (1949), 'De laaiende stilte' (1952), 'De medeminnaars' (1953), 'Mijn aap lacht' (1953), 'Spokendans' (1954), 'Het einde van de kaart' (1980), 'Hoofden van de Oayapok!' (1985) en 'GG van Tellus' (1994).

Overlijden

De laatste jaren van zijn leven was de schrijver nagenoeg blind, maar hij bleef tot op hoge leeftijd schrijven. Albert Helman overleed op 10 juli 1996 op 92-jarige leeftijd in Amsterdam.

PS

Wie leest weet meer en begrijpt beter. In onze gewaardeerde nieuwsbrief staan veel tips en wetenswaardigheden over geschiedenis en cultuur waar u echt iets aan heeft. Lees Door de Nederlandse Geschiedenis en Leven in de delta als u meer wilt weten over de geschiedenis van Nederland.

Ontvang elke werkdag gratis geschiedenis per e-mail

Lees verder: meer geschiedenis

Biografie

Leven in de delta is een aantrekkelijke geschiedenisbundel en een reis door de tijd en door Nederland. U ziet Nederland door de ogen van een liefhebber van geschiedenis: beleef het verleden van ons land aan de hand van opzienbarende feiten en mooie verhalen.
Leven in de delta


Met 'Nederlandse kastelen: van motte tot buitenplaats' heeft Ben Hendriks een zeer toegankelijke studie geschreven over de geschiedenis van Nederlandse kastelen en het leven op kastelen door de eeuwen heen.
Nederlandse kastelen

Betrouwbare informatie kost veel tijd en geld, maar dankzij onze populaire producten heeft u op onze website toch gratis toegang.