Paul-Henri Spaak (1899-1972)

Belgische politicus en minister

De Belgische socialistische politicus en minister Paul-Henri Spaak speelde zowel voor als na de Tweede Wereldoorlog een belangrijke rol in de Belgische politiek. De socialist was tussen 1938 en 1949 drie keer premier. In 1957 werd hij secretaris-generaal van de NAVO als opvolger van Hastings Lionel Ismay.

Familie

Paul-Henri Charles Spaak werd op 25 januari 1899 geboren in Schaarbeek. Paul-Henri was een kleinzoon van de liberale politicus Paul Janson en neef van premier Paul-Emile Janson. Zijn moeder, Marie Janson, was de eerste vrouwelijke senator. Kortom de politiek werd Paul-Henri Spaak met de paplepel ingegoten.

Socialistische Partij

Paul-Henri Spaak studeerde rechten in Brussel. In 1920 werd hij lid van de Belgische Socialistische Partij. Van 1932 tot 1957 en van 1961 tot 1966 zat hij voor deze partij in het parlement. Spaak bezette in verschillende kabinetten ministersposten. Zo was hij voor de Tweede Wereldoorlog minister van Buitenlandse Zaken in het kabinet van Paul Van Zeeland (1936-1938). Van mei 1938 tot februari 1939 was hij premier. Na de Tweede Wereldoorlog keerde hij tot 1949 terug als minister van Buitenlandse Zaken in verschillende elkaar opvolgende regeringen. Deze functie bekleedde hij ook van 1954 tot 1958 en van 1961 tot 1966.

Voorstander Europese samenwerking

Paul-Henri Spaak was een grote voorstander van Europese samenwerking. Tijdens zijn ballingschap in Londen legde hij de basis voor de samenwerking tussen België, Nederland en Luxemburg, die later geformaliseerd werd onder de noemer Benelux.

Europa

Paul-Henri Spaak werd internationaal bekend toen hij in 1945, voorzitter werd van de eerste vergadering van de Verenigde Naties. Hij was van 1949 tot 1951 voorzitter van de Raad van Europa. Van 1952 tot 1953 was Paul-Henri Spaak voorzitter van de Europese Commissie voor Kolen en Staal. Het door Paul-Henri Spaak geschreven rapport leidde in maart 1957 tot de ondertekening van het Verdrag van Rome. Dit verdrag vormde de basis voor de vorming van de EEG. Spaak was van 1956 tot 1961 secretaris-generaal van de NAVO als opvolger van Hastings Lionel Ismay.

Overlijden

Paul-Henri Spaak trok zich in 1966 terug uit de politiek. In 1969 publiceerde hij zijn memoires. Spaak werd in juli 1972 onwel tijdens een vakantie aan de Azoren. Paul-Henri Spaak werd naar huis gebracht, waar hij op 31 juli 1972 op 73-jarige leeftijd overleed in zijn woning in Braine-l'Alleud in Wallonië. De Vlamingen noemen deze plaats Eigenbrakel.

PS

Wie leest weet meer en begrijpt beter. In onze gewaardeerde nieuwsbrief staan veel tips en wetenswaardigheden over geschiedenis en cultuur waar u echt iets aan heeft. Lees Door de Nederlandse Geschiedenis en Leven in de delta als u meer wilt weten over de geschiedenis van Nederland.

Ontvang elke werkdag gratis geschiedenis per e-mail

Lees verder: meer Politiek

Politiek

Leven in de delta is een aantrekkelijke geschiedenisbundel en een reis door de tijd en door Nederland. U ziet Nederland door de ogen van een liefhebber van geschiedenis: beleef het verleden van ons land aan de hand van opzienbarende feiten en mooie verhalen.
Leven in de delta


Met 'Nederlandse kastelen: van motte tot buitenplaats' heeft Ben Hendriks een zeer toegankelijke studie geschreven over de geschiedenis van Nederlandse kastelen en het leven op kastelen door de eeuwen heen.
Nederlandse kastelen

Betrouwbare informatie kost veel tijd en geld, maar dankzij onze populaire producten heeft u op onze website toch gratis toegang.