Edouard Daladier (1884-1970)

Franse politicus

De Franse radicaal-socialistische politicus Edouard Daladier was premier van Frankrijk toen het Duitse leger Polen binnenviel en de Tweede Wereldoorlog begon. Hij moest in maart 1940, aan de vooravond van de Duitse inval in Frankrijk, aftreden als premier, maar toen was hij nog wel minister van Defensie.

Opleiding

Edouard Daladier werd op 18 juni 1884 geboren in Carpentras, een gemeente in het departement Vaucluse in het zuiden van Frankrijk, waar zijn vader bakker was. Hij studeerde aan het lyceum in Lyon. In Lyon raakte hij onder de indruk van Edouard Herriot, een lid van de Parti Radical (Radicale Partij). Deze Edouard Herriot was een interessant figuur. Hij zou in de jaren twintig en dertig drie keer voor kortere tijd premier van Frankrijk worden en propageerde toen al een vorm van een Europese Unie.

Politiek

Daladier volgde de leraarsopleiding. Hij gaf les in Nîmes, Grenoble, Marseilles en Parijs. Daladier keerde terug naar Carpentras, waar hij in 1912 burgemeester werd. Bovendien kreeg hij dat jaar een zetel in het parlement. Tijdens de Eerste Wereldoorlog maakte hij de Slag om Verdun mee. Zijn dapperheid werd beloond met de onderscheiding van het Legioen van Eer. Na de Eerste Oorlog vertegenwoordigde hij de streek Orange in het Franse Huis van Afgevaardigden. Daladier werd al snel een belangrijke man in de socialistische Radicale Partij.

Premier van Frankrijk

Daladier werd in de jaren dertig een aantal keren premier van Frankrijk (1933-1934 en 1938-1940). Bovendien was hij in de jaren tussen 1932 en 1940 twee keer minister van Defensie. Toen Adolf Hitler zich begon te roeren in Duitsland, was Daladier minister van Defensie. Vanaf april 1938 zou hij deze functie combineren met het premierschap.

Appeasementpolitiek

Daladier was net als zijn Engelse ambtgenoot Neville Chamberlain voorstander van de appeasementpolitiek. Daladier en Chamberlain hoopten door toe te geven aan de eisen van Adolf Hitler en Benito Mussolini een grote oorlog in Europa te vermijden. Samen met Chamberlain ondertekende hij het Verdrag van München in 1938, waarbij de Tsjecho-Slowaakse provincie Sudetenland aan Duitsland werd toebedeeld.

Agressie

Edouard Daladier ondertekende op 3 september 1939 als minister-president de oorlogsverklaring aan Duitsland. Hitler stuurde Frankrijk en Engeland op 6 oktober een voorstel tot vrede, maar dit plan werd al een dag later door Daladier verworpen: "Wij nemen de wapens op tegen agressie," zei Daladier in een radiotoespraak. "Wij zullen ze niet neerleggen totdat we garanties hebben voor echte vrede en veiligheid, een veiligheid die niet elke zes maanden wordt bedreigd." Daladier had geen vertrouwen meer in Adolf Hitler. In een radioboodschap in januari 1940 hield hij de Fransen voor: "Voor ons is er meer te doen dan alleen maar de oorlog winnen. We zullen het winnen, maar we moeten ook een overwinning behalen die veel groter is dan die van wapens."

Tweede Wereldoorlog

Daladier trad in maart 1940 af als premier omdat hij er niet in slaagde om Finland te hulp te komen, toen dat land door Rusland werd aangevallen. Hij werd als premier vervangen door Paul Reybayd, maar hij bleef wel minister van Defensie. Duitsland viel op 10 mei Nederland, België en Frankrijk aan. Na de Duitse inval in Frankrijk vluchtte Daladier naar Marokko, waar hij in opdracht van de Vichy-regering werd gearresteerd. Daladier moest zich in Riom voor de rechtbank verantwoorden. Hij zou verraad hebben gepleegd. Na het proces werd Daladier in 1943 overgedragen aan de Duitsers, die hem opsloten in kamp Buchenwald.

Na de oorlog

Edouard Daladier werd in 1945 bevrijd door de geallieerden. Hij keerde terug in de politiek als leider van de Radicale Partij. Van 1946 tot 1958 bekleedde hij een zetel in het parlement in Parijs. Hij was van 1957 tot 1958 partijvoorzitter van deze politieke partij. Bovendien was hij enkele jaren burgemeester van Avignon. Daladier was een tegenstander van Charles de Gaulle. Hij werd na de coup van De Gaulle in 1958 tot aftreden gedwongen.

Overlijden

Edouard Daladier overleed op 10 oktober 1970 op 86-jarige leeftijd in Parijs Hij werd begraven op de begraafplaats Père Lachaise.

PS

Wie leest weet meer en begrijpt beter. In onze gewaardeerde nieuwsbrief schenken we regelmatig aandacht aan de beslissende momenten en belangrijkste personen in de Tweede Wereldoorlog. Lees Tweede Wereldoorlog: de Hoofdrolspelers als u meer wilt weten over de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. Edouard Daladier komt ook voor in onze interessante uitgave Tweede Wereldoorlog: de hoofdrolspelers.

Ontvang elke werkdag gratis geschiedenis per e-mail

Lees verder: meer Tweede Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

'Tweede Wereldoorlog: de hoofdrolspelers' is de 'wie is wie' van deze oorlog. In deze publicatie nam Ruud van Capelleveen de belangrijkste personen op die een rol van betekenis speelden in dit wereldomvattende conflict. U kunt in deze biografiën snel de belangrijkste feiten opzoeken.
In 'Tweede Wereldoorlog: de hoofdrolspelers' van Ruud van Capelleveen treft u de biografieën aan van 165 mannen en vrouwen die in deze oorlog een beslissende rol speelden.
Tweede Wereldoorlog: de hoofdrolspelers


In 'Door de Nederlandse geschiedenis' vertelt Ruud van Capelleveen veel over de Nederlandse geschiedenis: over de moordenaar van Willem van Oranje, Balthasar Gerards, over raadpensionaris Johan van Oldenbarnevelt, die met prins Maurits in conflict raakte, over de invloed van koning Lodewijk Napoleon, die door zijn broer Napoleon Bonaparte aangewezen werd om de Franse belangen te dienen als koning over Nederland, over de Slavenhandel van de WIC en andere belangrijke episodes uit onze vaderlandse geschiedenis.
'Door de Nederlandse geschiedenis' is een bundeling van de beste artikelen van Ruud van Capelleveen over de geschiedenis van Nederland.
Door de Nederlandse geschiedenis

Betrouwbare informatie kost veel tijd en geld, maar dankzij onze populaire producten heeft u op onze website toch gratis toegang.