Henri Giraud (1879-1949)

Franse generaal

De Franse generaal Henri Giraud was actief in de Eerste Wereldoorlog en later in de Tweede Wereldoorlog. Hij werd in mei 1940 gevangengenomen, maar hij ontsnapte in 1942, waarna hij zich aansloot bij de Vrije Fransen. In Noord-Afrika werd het bevelhebber van het leger van de Vrije Fransen.

Opleiding

Henri Honoré Giraud werd op 18 januari 1879 geboren in Parijs. Hij studeerde aan de militaire academie Saint-Cyr en trad in 1900 toe tot het Franse leger. Giraud diende in Noord-Afrika. In 1914 werd hij naar Frankrijk overgeplaatst, waar hij de leiding kreeg over de Franse Zouaaf-troepen. Giraud werd in augustus 1914 tijdens de Slag om Saint Quentin zwaargewond krijgsgevangen gemaakt, maar ontsnapte twee maanden later. Via Nederland keerde hij naar Frankrijk terug.

Tweede Wereldoorlog

Giraud werd in 1933 naar Marokko overgeplaatst. Hij onderscheidde zich in de gevechten tegen de rebellen in het Rifgebergte. Dankzij Giraud kon de rebellenleider Mohammed Abdelkrim El Khattabi gevangen nemen. Giraud werd hiervoor onderscheiden met het Legioen van Eer. Aan het einde van de jaren dertig was hij commandant van Metz. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog kreeg Giraud het bevel over het zevende Franse leger. Hiermee rukte hij op 10 mei 1940 België binnen en drong door tot Breda in Nederland. Na de Duitse doorbraak bij Sedan kreeg Giraud het bevel over het Negende Leger, waarmee hij in het noordoosten van Frankrijk de Duitsers tegen trachtte te houden. Giraud werd op 19 mei 1940 bij de plaats Wassigny krijgsgevangen gemaakt.

Noord-Afrika

Henri Giraud werd geïnterneerd in Königstein. Vandaar ontsnapte hij op 17 april 1942. Via Zwitserland reisde hij naar Vichy-Frankrijk. Maarschalk Philippe Pétain weigerde hem uit te leveren aan de Duitsers, waarna Heinrich Himmler de Gestapo opdroeg om Giraud te vermoorden. Giraud reisde naar Noord-Afrika. In september 1942 ontmoette hij Dwight D. Eisenhower in Gibraltar. Eisenhower vroeg hem het bevel te voeren over de Franse troepen in Marokko, Algerije en Tunesië nadat de geallieerde invasie Operatie Toorts in Noord-Afrika had plaatsgevonden, maar Giraud had eigenlijk meer gewild. Hij had deze aanval willen leiden en treuzelde daarna om naar Algiers te gaan.

Algiers

Een aantal Vichy-militairen wilden het oude Franse koloniale bewind in Noord-Afrika voortzetten. François Darlan handhaafde de rassenwetten en deporteerde mensen naar de concentratiekampen van de Vichy-regering. Geallieerden namen op 8 november 1942 onder leiding van Mark Wayne Clark strategische punten in Algiers in. François Darlan werd op 24 december 1942 in Algiers vermoord door Fernand Bonnier de La Chapelle. De geallieerden wezen Giraud aan als opvolger van Darlan. Charles de Gaulle wilde een sterke positie van de Fransen in Noord-Afrika en ging hiermee akkoord. In januari 1943 vond de Conferentie van Casablanca plaats, waar Winston Churchill, Franklin Delano Roosevelt, Charles de Gaulle en Henri Giraud besluiten namen over de strijd rond de Middellandse Zee, waaronder de invasie van Italië.

Rassenwetten

Giraud werd gedwongen om de rassenwetten in te trekken. Bovendien moesten de gevangenen uit de Vichy-concentratiekampen vrijgelaten worden. Samen met generaal Charles de Gaulle richtte Henri Giraud in 1943 in Algiers het Comité van Nationale Bevrijding op. Hij werd echter al snel door De Gaulle aan de kant gezet. Dit gebeurde na de landing op Corsica in september 1943 en de ontdekking van de geallieerden, dat Giraud een eigen spionagedienst onderhield. Giraud moest zijn positie bij het Comité van Nationale Bevrijding opgeven. Men bood hem de post van inspecteur-generaal van het leger aan, maar Henri Giraud weigerde.

Latere jaren

Na de Tweede Wereldoorlog was Giraud nog enige tijd volksvertegenwoordiger als lid van de Parti Republicain de la Liberté voor het departement Moselle. Kort voor zijn dood volgde een soort eerherstel met de toekenning ban de hoogste Franse militaire onderscheiding Médaille militaire.
Henri Giraud overleed op 11 maart 1949 in Dijon. Hij werd bijgezet in het Hôtel des Invalides in Parijs, de door archiect Libéral Bruant ontworpen gebouw met de gouden koepel, waar zich ook de laatste rustplaats van Napoleon Bonaparte bevindt.

PS

Wie leest weet meer en begrijpt beter. In onze gewaardeerde nieuwsbrief schenken we regelmatig aandacht aan de beslissende momenten en belangrijkste personen in de Tweede Wereldoorlog. Lees Tweede Wereldoorlog: de Hoofdrolspelers als u meer wilt weten over de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. Henri Giraud komt ook voor in onze interessante uitgave Tweede Wereldoorlog: de hoofdrolspelers.

Ontvang elke werkdag gratis geschiedenis per e-mail

Lees verder: meer Tweede Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

'Tweede Wereldoorlog: de hoofdrolspelers' is de 'wie is wie' van deze oorlog. In deze publicatie nam Ruud van Capelleveen de belangrijkste personen op die een rol van betekenis speelden in dit wereldomvattende conflict. U kunt in deze biografiën snel de belangrijkste feiten opzoeken.
In 'Tweede Wereldoorlog: de hoofdrolspelers' van Ruud van Capelleveen treft u de biografieën aan van 165 mannen en vrouwen die in deze oorlog een beslissende rol speelden.
Tweede Wereldoorlog: de hoofdrolspelers


In 'Door de Nederlandse geschiedenis' vertelt Ruud van Capelleveen veel over de Nederlandse geschiedenis: over de moordenaar van Willem van Oranje, Balthasar Gerards, over raadpensionaris Johan van Oldenbarnevelt, die met prins Maurits in conflict raakte, over de invloed van koning Lodewijk Napoleon, die door zijn broer Napoleon Bonaparte aangewezen werd om de Franse belangen te dienen als koning over Nederland, over de Slavenhandel van de WIC en andere belangrijke episodes uit onze vaderlandse geschiedenis.
'Door de Nederlandse geschiedenis' is een bundeling van de beste artikelen van Ruud van Capelleveen over de geschiedenis van Nederland.
Door de Nederlandse geschiedenis

Betrouwbare informatie kost veel tijd en geld, maar dankzij onze populaire producten heeft u op onze website toch gratis toegang.