Hitlers werkwijze
Hitlers werkdag

Korte werkdagen
Fritz Wiedemann beschreef de werkdag van de Führer: "Hitler verscheen meestal kort voor de lunch, nam de persberichten door die perschef Dietrich voor hem had klaargelegd en ging vervolgens lunchen. Als Hitler op de Obersalzberg verbleef was zijn werklust nog geringer. Hij kwam daar pas na tweeën zijn kamer uit. Vervolgens ging hij lunchen. De rest van de middag ging hij dikwijls wandelen en 's avonds werden er direct na het eten films vertoond." Pas toen het oorlog werd en Adolf Hitler zich intensief met de krijgsvoering ging bemoeien, maakte de Führer langere werkdagen.In de geest van de Führer
Werner Willekens, de staatssecretaris van het ministerie van voedsel beschreef de werkwijze in het Derde Rijk in februari 1934 in een toespraak: "Iedereen die in de gelegenheid is om het te zien, weet dat de Führer nauwelijks in staat is van bovenaf alles te dicteren wat hij vroeg of laat wil verwezenlijken. Integendeel: iedereen die een functie in het nieuwe Duitsland bekleedt, heeft tot nu toe er goed aan gedaan om in de geest van de Führer te werken. [...] Het is zelfs ieders plicht om in de geest van de Führer te werken volgens de lijnen die hij wenst. Wie een fout maakt, komt daar snel genoeg achter. Maar wie daadwerkelijk in de geest van de Führer werkt, volgens zijn richtlijnen en zijn doelstellingen, zal beslist binnenkort of op een dag in de toekomst de hoogste beloning krijgen in de vorm van een plotselinge erkenning van zijn werk."Werkverschaffing
De NSDAP ontwikkelde geen economisch beleid. Wel deed Adolf Hitler een economische belofte: hij zou Duitsland verlossen van de grote werkloosheid. "Behalve herbewapening en versterking van het leger had Hitler weinig concrete belangstelling voor binnenlandse politiek," schreef Laurence Rees in zijn studie 'De nazi's: een waarschuwing uit het verleden'. Hjalmar Schacht, de voormalige president van de Rijksbank, werd de financiële adviseur van Adolf Hitler. Vanaf 1934 was hij tevens minister van Economische Zaken. Met leningen werden grote werken gefinancierd. Met werkverschaffing werden werklozen gedwongen arbeid te verrichten. De aanleg van de Autobahnen werd door de Duitse bevolking gezien als een bewijs voor de grote dynamiek van Duitsland. Door verbetering van de landbouw moest de Duitse afhankelijkheid van het buitenland verminderd worden. De economie stond vooral in het teken van de voorbereiding van de verovering van nieuwe leefgebieden in het oosten en het onverbiddelijke germaniseren van deze gebieden.Jodenhaat
"De chaotische aard van het Duitse nazi-regime was een van de redenen dat het anti-Joodse beleid tot aan het begin van de Tweede Wereldoorlog minder consistent was dan men zou verwachten van een partij van Jodenhaters," schreef Laurence Rees. Na de machtovername van Adolf Hitler in 1933 vond een aantal ongecoördineerde aanvallen op joden plaats. Joden werden door Duitse burgers onderworpen aan vernederende maatregelen en geweld. Soms speelden SA'ers hierbij een actieve rol. Rees beschreef het relaas van Rudi Bamber, een Joodse jongen uit Neurenberg. "In 1933 namen de SA'ers mijn vader mee. Samen met een heleboel andere Joden uit Neurenberg werd hij naar een sportstadion gebracht waar het gras hoog stond. Ze moesten het gras met hun tanden afbijten, het min of meer opeten."Betrokken
Dergelijke acties werden niet door Adolf Hitler bevolen. Zo bestaat er ook geen schriftelijke opdracht van Adolf Hitler tot het vernietigen van de Joden in concentratiekampen. Wel bestaat er bewijs uit de tweede hand, dat Adolf Hitler betrokken was bij het besluit tot de oplossing van het Joodse vraagstuk. Heinrich Himmler (1900-1945) schreef in juli 1942 aan Gottlob Berger (1896-1975), de chef van het hoofdkantoor van de SS: "De bezette gebieden in het oosten worden vrijgemaakt van Joden. De uitvoering van dit bijzonder moeilijke bevel heeft de Führer op mijn schouders gelegd."Wannsee-conferentie
De uitwerking van het besluit tot de uitroeiing van de Joden werd waarschijnlijk tijdens de Wannsee-conferentie in januari 1942 gemaakt. In het gastenhuis Villa Marlier van de Sicherheitspolizei bij de Wannsee in Berlijn bedachten Reinhard Heydrich (1904-1942), Adolf Eichmann (1906-1962) en andere nazi-topmannen hoe het Joodse vraagstuk definitief opgelost kon worden. De Europese Joden zouden naar werkkampen in het oosten worden getransporteerd. Later ontstonden de vernietigingskampen, waar alle Joden die onbruikbaar waren voor het arbeidsproces onmiddellijk na aankomst werden vergast.PS
Wie leest weet meer en begrijpt beter. In onze gewaardeerde nieuwsbrief schenken we regelmatig aandacht aan de beslissende momenten en belangrijkste personen in de Tweede Wereldoorlog. Lees Tweede Wereldoorlog: de Hoofdrolspelers als u meer wilt weten over de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog.Ontvang elke werkdag gratis geschiedenis per e-mail
Lees verder: meer Tweede Wereldoorlog
Tweede WereldoorlogDuitsland in WO2
Leestip
Een informatieve gratis nieuwsbrief over geschiedenis. Interessante verhalen over Historische Plaatsen, Kastelen, Royalty, WO2 en Wetenschap.
Al twintig jaar een begrip in Nederland bij liefhebbers van geschiedenis.
Mis niets ...
Neem nu een abonnement op onze
Gratis Nieuwsbrief
Mis niets ...
Neem nu een abonnement op onze
Gratis Nieuwsbrief
Tweede Wereldoorlog

In 'Tweede Wereldoorlog: de hoofdrolspelers' van Ruud van Capelleveen treft u de biografieën aan van 165 mannen en vrouwen die in deze oorlog een beslissende rol speelden.
Tweede Wereldoorlog: de hoofdrolspelers
Duitsland

Duitsland
Betrouwbare informatie kost veel tijd en geld, maar dankzij onze populaire producten heeft u op onze website toch gratis toegang.