Kurt Waldheim (1918-2007)

Oostenrijkse VN-voorzitter en politicus

De Oostenrijkse politicus Kurt Waldheim was van 1972 tot 1981 voorzitter van de Verenigde Naties. In 1986 werd hij bondspresident van Oostenrijk. Zijn presidentschap werd overschaduwd door zijn verleden in Duitse krijgsdienst. Kurt Waldheim werd verdacht deel te hebben genomen aan oorlogsmisdaden.

Vrijwilliger

Kurt Waldheim werd op 21 december 1918 geboren in in Sankt Andrä-Wörden in de omgeving van Wenen. Hij was de zoon van een leraar. Kurt kreeg zijn opleiding aan het gymnasium. In augustus 1937 meldde hij zich als vrijwilliger bij het leger. Na de Anschluss, de annexatie van Oostenrijk werd hij in augustus 1938 door de Duitse Wehrmacht opgeroepen. Hij nam bij de cavalerie deel aan de bezetting van het Sudetenland na de ratificatie van het Verdrag van München. Overeenkomst.

Tweede Wereldoorlog

In oktober 1938 verliet hij de actieve dienst. Hij schreef zich in bij de studentenvereniging van de nationalisten, de NSDStB. In augustus 1939 werd Waldheim opnieuw opgeroepen. Hij voltooide een officierscursus in Potsdam. In mei en juni was hij actief aan het westfront toen Nederland, België en Frankrijk werden aangevallen. Waldheim was vervolgens vanaf juni 1941 aan het oostfront actief. Hij raakte bij Oryol ernstig gewond aan zijn been en ontving het IJzeren Kruis en de Medaille Winterschlacht im Osten. Na zijn herstel in Wenen, werd hij in maart 1942 overgeplaatst naar de Balkan, waar hij op verschillende plaatsen diende. Waldheim nam in de laatste oorlogsjaren deel aan stafvergaderingen. Hij stelde rapporten over de vijandelijke situatie en rapporten over ondervragingen van krijgsgevangenen op. Ook had hij kennis van oorlogsmisdaden en deportaties naar concentratie- en vernietigingskampen. Hij heeft echter niet actief deelgenomen aan oorlogsmisdaden.

Diplomaat

Tijdens een studievakantie het voorjaar van 1944 voltooide hij zijn proefschrift aan de Universiteit van Wenen en behaalde hij zijn doctoraat in de rechten. In augustus 1944 trouwde Waldheim in de Karlskirche in Wenen met Elisabeth Ritschel. Na de Tweede Wereldoorlog begon hij een carrière als Oostenrijks diplomaat. Waldheim was onder meer werkzaam in Parijs. Vanaf 1955 was hij betrokken bij de Oostenrijkse vertegenwoordiging bij de Verenigde Naties. Van 1965 tot 1968 vertegenwoordigde Waldheim Oostenrijk in de Verenigde Naties. Terug in Oostenrijk werd Kurt Waldheim in 1968 minister voor Buitenlandse zaken. Hij vervulde deze ministerspost tot 1970. Tijdens de verkiezingen van 1971 deed hij een eerste vergeefse poging om president van Oostenrijk te worden.

Voorzitter van de Verenigde Naties

Na de mislukte presidentsverkiezingen van 1971 werd Kurt Waldheim wel gezien als de best mogelijke opvolger voor U Thant (1909-1974), als voorzitter van de Verenigde Naties. Tijdens zijn voorzitterschap maakte Waldheim het einde van de oorlog in Vietnam mee. Hij was betrokken bij de crisis op Cyprus, waar hij verschillende keren op bezoek ging om besprekingen met de strijdende partijen te voeren. Ook ging veel aandacht van Kurt Waldheim uit naar bestrijding van de hongersnood in Afrika en bemiddeling in de vijandige situatie in het Midden-Oosten. Zijn derde termijn werd door China in 1981 met een veto tegengehouden.

President

Als Waldheim op tijd had besloten om een punt te zetten achter zijn diplomatieke carrière, dan zou hij de geschiedenis zijn ingegaan als de meest succesvolle Oostenrijkse diplomaat en een goede secretaris-generaal van de Verenigde Naties. In 1986 werd Kurt Waldheim geïnstalleerd als bondspresident van Oostenrijk. Zijn presidentschap werd overschaduwd door zijn verleden in Duitse krijgsdienst. Kurt Waldheim werd verdacht deel te hebben genomen aan oorlogsmisdaden. Vooral in het buitenland liep de reputatie van de Oostenrijkse politiek grote schade op. In 1992 besloot Kurt Waldheim niet aan de volgende verkiezingen deel te nemen.

Overlijden

Kurt Waldheim overleed op 14 juni 2007 op 88-jarige leeftijd in Wenen aan de gevolgen van hartfalen. Waldheim kreeg een eervolle begravenis. Waldheim werd begraven in de presidentiële crypte op het Wiener Zentralfriedhof. Zijn weduwe Elisabeth Ritschel stierf op 28 februari 2017 op 95-jarige leeftijd. Zij werd naast haar echtgenoot begraven in de presidentiële crypte.

PS

Wie leest weet meer en begrijpt beter. In onze gewaardeerde nieuwsbrief staan veel tips en wetenswaardigheden over geschiedenis en cultuur waar u echt iets aan heeft. Lees Door de Nederlandse Geschiedenis en Leven in de delta als u meer wilt weten over de geschiedenis van Nederland.

Ontvang elke werkdag gratis geschiedenis per e-mail

Lees verder: meer Politiek

Politiek

Leven in de delta is een aantrekkelijke geschiedenisbundel en een reis door de tijd en door Nederland. U ziet Nederland door de ogen van een liefhebber van geschiedenis: beleef het verleden van ons land aan de hand van opzienbarende feiten en mooie verhalen.
Leven in de delta


Met 'Nederlandse kastelen: van motte tot buitenplaats' heeft Ben Hendriks een zeer toegankelijke studie geschreven over de geschiedenis van Nederlandse kastelen en het leven op kastelen door de eeuwen heen.
Nederlandse kastelen

Betrouwbare informatie kost veel tijd en geld, maar dankzij onze populaire producten heeft u op onze website toch gratis toegang.