Prinses Christina (1947-2019)

Dochter van Juliana en Bernhard

Prinses Christina, de jongste dochter van koningin Juliana en prins Bernhard, hield van klassieke muziek, maar niet van publiciteit. Ze wilde een alledaags leven leiden, maar dat kan natuurlijk niet als telg uit een koninklijk gezin. Aan het einde van haar leven gebruikte ze haar afkomst en zangkunst om geld in te zamelen voor het door haar ondersteunde Prinses Christina Concours.

Oogafwijking

Prinses Christina werd op 18 februari 1947 op paleis Soestdijk geboren als Maria Christina. Winston Churchill was haar peetvader. Als kind werd zij Marijke genoemd. Vanaf 1963 gebruikte ze haar tweede voornaam als roepnaam. Haar moeder was nog kroonprinses. Christina werd geboren met een oogafwijking, doordat Juliana tijdens de zwangerschap besmet werd met rodehond. Christina werd geboren met één blind oog. Het andere oog was slechtziend door een vertroebeling van de ooglens. Toen operaties weinig bleken uit te halen, kwam Greet Hofmans op aanraden van prins Bernhard naar het paleis. Uiteindelijk zou Juliana onder grote invloed van de gebedsgenezeres geraken en dit zou leiden tot problemen binnen het huwelijk van Juliana en Bernhard en een constitutionele crisis: de Greet Hofmans-affaire.

Muziek in Canada

Na de Sociale Academie de Horst in Driebergen en een studie pedagogiek aan de universiteit in Groningen besloot Christina haar zangkunst verder te ontwikkelen. Zij had zich toen al gemanifesteerd als lid van het koor van de Nederlandse Bachvereniging. Zij vertrok naar Canada, waar zij studeerde aan de École de Musique Vincent-d'Indy, een particulier muziekopleiding in Montreal, die vergelijkbaar is met die aan een conservatorium. Door haar slechtziendheid kon ze niet snel lezen. De rooms-katholieke zusters hielpen Christina bij de bestudering van de theorieboeken. Zij vervolgde haar opleiding aan de McGill University in Montreal. Na haar studie gaf zij zangles in New York. Muziek zou altijd haar leven blijven bepalen.

Jorge Guillermo

Christina ontmoette in 1972 Jorge Guillermo in New York. Deze uit Cuba gevluchte zoon van een arts en een hoogleraar Spaanse taal en literatuur beheerde een kinderopvang in de wijk Harlem. Jorge Guillermo en Christina traden op 28 juni 1975 in het huwelijk. Het burgerlijk huwelijk vond plaats in het gemeentehuis van Baarn. Het kerkelijke huwelijk werd voltrokken in de Domkerk in Utrecht. De ophef was veel minder dan in april 1964, toen haar zus Irene met de katholieke prins Carlos Hugo trouwde. Voor het huwelijk was geen toestemming gevraagd aan de Staten-Generaal. Hierdoor werd Christina uitgesloten van troonopvolging en dat betekende ook dat zij niet meer onder de ministeriële verantwoordelijkheid viel. Om het huwelijk in Nederland mogelijk te maken werd een wetsvoorstel versneld afgehandeld. Beiden woonden buiten Nederland en hadden anders niet in Nederland kunnen trouwen.

Eikenhorst

Christina en Jorge Guillermo vestigden zich in New York. De prinses genoot van de anonimiteit die New York haar bood. De drie kinderen, Bernardo (1977), Nicolas (1979) en Juliana (1981), werden katholiek opgevoed. Prinses Christina zou pas in 1992 toetreden tot de katholieke kerk. Kardinaal Johannes Willebrands diende haar op 20 april 1992 het Heilig Vormsel toe. Het gezin kwam in de jaren tachtig naar Nederland. Christina wilde een villa bouwen op het landgoed De Horsten, dat destijds van Juliana was. De bouw werd opgehouden door een strijd die tot aan de Raad van State werd gevoerd, want de natuur van het landgoed mocht niet worden aangetast. Uiteindelijk kon er toch gebouwd worden en kon de door architect Johannes Bernardus van Asbeck ontworpen Villa Eikenhorst toch nog gerealiseerd worden. Dit is de woning die later werd bewoond door Willem-Alexander en zijn gezin. In 1994 vroegen Christina en Jorge Guillermo echtscheiding aan. Het huwelijk werd in 1996 ontbonden. Haar dochter Juliana ging bij haar vader in Londen wonen. Christina vestigde zich met haar zoons Bernardo en Nicolas in New York, maar verhuisde later naar Londen. Als ze in Nederland verbleef, maakte ze gebruik van een appartement boven de Koninklijke Stallen op het terrein van Paleis Noordeinde in Den Haag.

Muziek

Prinses Christina kwam vanaf de jaren tachtig toch nog regelmatig in het nieuws. In 1986 werkte ze mee aan een radioprogramma over klassieke van de KRO. Twee jaar later trad ze op met Marco Bakker en Jaap van Zweden tijdens een benefietconcert. In 1990 verleende zij haar naam aan het jaarlijkse Prinses Christina Concours, dat klassieke muziek, jazz en compositie promoot onder jongeren van 12 tot en met 19 jaar. Christina nam in 2000 'My Christmas Album' op, een cd met kerstliederen. Twee jaar later volgde een tweede album. De opbrengst van de cd 'The me nobody knows' ging naar de slachtoffers van de aanslagen van 11 september 2001 in de Verenigde Staten.

Ophef

Christina kwam ook negatief in het nieuws. In 2009 bleek dat ze een groot deel van de nalatenschap van haar ouders had ondergebracht op Guernsey. Hiermee werd voorkomen dat ze vermogensbelasting moest betalen. Het was een legale constructie, maar de ophef was groot, zeker toen bleek dat die via paleis Noordeinde was gelopen. De Tweede Kamer sprak er schande van, want het paleis faciliteerde hiermee een belastingtruc. De politici vonden het niet passen bij de voorbeeldfunctie van de koninklijke familie. Ook de veiling van delen van haar boedel werd bekritiseerd. Kunstwerken, die Nederlandse musea graag hadden willen hebben, werden in het buitenland verkocht. Aan het einde van haar leven ontstond nog een rel over een tekening van Peter Paul Rubens. Dit kunstwerk werd in januari 2019 door Sotheby's in New York geveild. De studie van Rubens kreeg voor iets meer dan zeven miljoen euro een anonieme eigenaar.

Overlijden

De laatste jaren woonde Christina vooral in Italië. In het najaar van 2017 werd botkanker geconstateerd. De prinses beschouwde de ziekte als een chronische conditie, waar ze goed mee kon leven, liet de Rijksvoorlichtingsdienst in juni 2018 weten. Prinses Christina overleed op 16 augustus 2019 op 72-jarige leeftijd in haar appartement op het terrein van Paleis Noordeinde aan de gevolgen van botkanker. Haar lichaam, werd overgebracht naar de Koepel van Fagel in de tuin van Paleis Noordeinde, waar in besloten kring afscheid kon worden genomen. De leden van het koninklijk huis werden meestal bijgezet in de grafkelder in de Nieuwe Kerk in Delft. Daar is niet veel ruimte meer vrij. De traditie om in Delft bij te zetten werd verbroken na het overlijden van prins Friso in 2013. Hij werd begraven in Lage Vuursche. Prinses Christina koos een andere oplossing. Zij wilde gecremeerd worden.

PS

Wie leest weet meer en begrijpt beter. In onze gewaardeerde nieuwsbrief schenken we veel aandacht aan royalty en koninklijke huizen. Lees Koninklijke Geschiedenis als u meer wilt weten over de geschiedenis van de belangrijkste koninklijke huizen.

Ontvang elke werkdag gratis geschiedenis per e-mail

Lees verder: meer informatie over royalty

Hoofdpagina Royalty

In deze bundel is een eerste selectie opgenomen van de artikelen die Ruud van Capelleveen over het Koninklijk Huis schreef. Voor deze uitgave werden de meeste artikelen herschreven, geactualiseerd en aangevuld. Door deze wijzigingen blijven de artikelen interessant; nu en later.
Koninklijke geschiedenis


In deze publicatie in de serie Kastelen in Nederland van Ben Hendriks staan vooral veel kastelen en paleizen die zijn bewoond of eigendom zijn geweest van de koninklijke familie die zijn bewoond of eigendom zijn geweest van de koninklijke familie, zoals Huis ten Bosch, Soestdijk, Drakensteyn, Noordeinde, Paleis Het Loo, het Oude Loo. Ook deze uitgave van Ben Hendriks staat weer garant voor veel leesplezier.
Kastelen in Nederland


Met deze uitgave over het Britse vorstenhuis komt u veel te weten: niet alleen over het wel en wee van alle Engelse koningen en koninginnen, maar ook over de tijd waarin zij leefden, de machtsstrijd waarin de koningen verwikkeld raakten en de oorlogen die zij voerden. In dit digitale boek staan alle Britse koningen en koninginnen vanaf Willem de Veroveraar.
Engelse koningen en koninginnen

Betrouwbare informatie kost veel tijd en geld, maar dankzij onze populaire producten heeft u op onze website toch gratis toegang.